Wichrowe Wzgórza - Emily Jane Brontë

Tytuł oryginału: Wuthering Heights       
Wydawnictwo: Bellona           
Data wydania: 2013         
Liczba stron: 367                  
Oprawa: twarda           
ISBN: 9788311125919

O twórczości sióstr Brontë słyszałam wiele dobrego. Niejednokrotnie spotkałam się ze stwierdzeniem, że tę czy inną książkę po prostu trzeba znać. W pierwszej kolejności zdecydowałam się na  jedyną w dorobku Emily Jane powieść Wichrowe Wzgórza, tytuł powszechnie znany i przez większość czytelników polecany.   

Tytułowe Wichrowe Wzgórza to nazwa, zlokalizowanej pośród rozległych wrzosowisk, posiadłości należącej do rodziny Earnshawów. Jej właściciel i główny zarządca, stary Earnshaw, pewnego dnia przynosi do domu porzuconego cygańskiego chłopca, któremu nadaje imię Heathcliff. Dwójce swoich dzieci, Hindleyowi i Catherine, nakazuje traktować znajdę jak pełnoprawnego członka rodziny. Po śmierci poczciwego gospodarza cygańskie dziecko doznaje okrutnego traktowania ze strony domowników, a jego jedyną obrończynią zostaje Catherine. Pomiędzy dziećmi rodzi się silne uczucie przyjaźni i wzajemnego przywiązania, które z czasem przekształcą się w miłość. Burzliwy, pełen napięć związek doprowadzi do tragedii, której skutki odczuwać będą także kolejne pokolenia. 

Wichrowe Wzgórza to książka mroczna, tajemnicza, a przez to niezwykle wciągająca. Na wyobraźnię czytelnika mocno oddziałują otulone mgłą, deszczowe wrzosowiska i hulający pośród nich wiatr. Również atmosfera panująca w Wichrowych Wzgórzach i sama postać Heathcliffa wnoszą do powieści złowieszczy nastrój. To właśnie postać przygarniętego przed laty Cygana jest najciekawszą kreacją, a jego niejednoznaczność największą zaletą. Heathcliff momentami zasługuje na szacunek i litość czytelnika, innym zaś razem może zostać znienawidzony za czyny i wypowiedziane w przypływie emocji słowa. Z kolei Catherine niemal od początku jawi się jako osoba egocentryczna, nieco naiwna i niezdecydowana w swoich wyborach, co skutecznie potrafi zniechęcić do jej postaci. Podjęte przez nią decyzje z pewnością pozostaną dla wielu czytelników niezrozumiałe.

Na kartach powieści  Emily Jane Brontë nakreśliła historię dwóch rodzin, Earnshawów i Lintonów, których losy zostały nierozerwalnie połączone poprzez postaci Catherine i Heathcliffa. Jest to historia smutna, wręcz tragiczna, przepełniona wzajemną pogardą i nienawiścią, chęcią zemsty za wszelką cenę. Rozmiar okrucieństwa opisanego przez angielską pisarkę nie pozostawia czytelnika obojętnym, zmusza do refleksji nad słusznością podjętych przez bohaterów decyzji. Przecież ta historia nie musiała się tak potoczyć…

Wichrowe Wzgórza to książka, która trafiła do kanonu literatury światowej nie bez powodu. Jest to rewelacyjnie skonstruowana powieść, której mocnymi punktami są dopracowany język, wyraziste postaci i wspomniany mroczny klimat. Jestem przekonana, że również zgromadzony w niej ładunek emocjonalny poruszy niejednego czytelnika. Po takie pozycja naprawdę warto sięgać.

Przy okazji lektury książki postanowiłam również zapoznać się z jej adaptacją filmową. Wybrałam tę z 1992 roku, w której w role Catherine i Heathcliffa wcielili się Julliete Binoche i Ralph Fiennes. O ile książka zrobiła na mnie naprawdę duże wrażenie, o tyle film obejrzałam bez większych emocji. Nie mam absolutnie zastrzeżeń do gry aktorskiej, ale mam wrażenie, że pewne wątki (jak to często bywa w przypadku ekranizacji książek) nie zostały wystarczająco rozwinięte. 


Książkę przeczytałam w ramach wyzwań: 52 książki 2015; Przeczytam tyle, ile mam wzrostu (3,0 cm), Z półki 2015;