Strony

czwartek, 18 września 2014

Niepokorne. Eliza - Agnieszka Wojdowicz



Wydawnictwo: Nasza Księgarnia          
Data wydania: czerwiec 2014        
Liczba stron: 432        
Format: 135 x 204 mm          
Oprawa: miękka          
ISBN: 978-83-10-12518-7





Jeszcze do niedawna Eliza Pohorecka odbywała praktykę w otwockiej aptece, po godzinach pomagając matce w prowadzeniu rodzinnego pensjonatu. Życie dziewczyny ulega zmianie, gdy wyrusza ona do galicyjskiego Krakowa, aby podjąć studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jeszcze w trakcie podróży Eliza staje się świadkiem wydarzeń, które w niebezpieczny sposób wpłyną na jej pobyt w grodzie Kraka. Na miejscu dziewczyna spotyka się z niechęcia wykładowców wobec podejmujących naukę kobiet, które u schyłku XIX wieku rzadko zajmowały miejsca w salach wykładowych i ćwiczeniowych. Według ówczesnej myśli życie kobiet nie powinno wykraczać poza próg domu.

Eliza nie jest wyobcowana w swoich nowoczesnych poglądach. W Krakowie poznaje Klarę Stojnowską, córkę miejscowego profesora, dziewczynę obdarzoną silnym charakterem i wytrwale walczącą z konserwatywnymi poglądami ojca. Klara uczęszcza na wykłady dla kobiet, angażuje się w życie kulturalne miasta, pisze pod pseudonimem do lokalnej gazety i walczy o prawa kobiet, wyglądem i sposobem życia manifestuje swoją niezależność. Na drodze Elizy i Klary staje także Judyta Schraiber, córka żydowskiego antykwariusza z krakowskiego Kazimierza, pasjonatka malarstwa i sztuki, która sprzeciwia się związkowi małżeńskiemu zaaranżowanemu przez rodzinę. Pod wpływem impulsu dziewczyna opuszcza rodzinny dom i obiera malarstwo jako swoją życiową ścieżkę.

Bohaterki książki dzieli wiele: pochodzenie, wychowanie w odmiennych kulturach, status społeczny i materialny, jednak każda z nich jest niepokorna. Pragną one walczyć o swoje szczęście wbrew panującym normom i zwyczajom, niejednokrotnie sprzeciwiają się rodzinie, same obierają cele, do których chcą dążyć w swoim życiu. Na ich drodze pojawią się trudne momenty, ale siła charakterów i determinacja pozwalają im wychodzić na prostą z życiowych zakrętów. 

W powieści Agnieszki Wojdowicz najważniejsze są bohaterki, ale książka nie byłaby tak dobra gdyby nie skrzętnie odmalowane tło historyczne i obyczajowe ostatnich lat XIX wieku. Kraków widziany oczami powieściopisarki jawi się jako miejsce o dwóch obliczach. Z jednej strony jest to miasto ponure i niebezpieczne, pełne drobnych przestępców i oszustów, będące pod wpływem  stacjonujących w mieście wojsk austriackich, nieco uśpione i zacofane.  Z drugiej strony jest kolebką polskiego modernizmu, miejscem rozwijającej się sztuki, zyskujących sławę malarzy i pisarzy. Autorka w swoją opowieść wplata postaci autentyczne: czytelnik towarzyszy Stachowi Wyspiańskiemu w tworzeniu polichromii kościoła franciszkanów, czyta o sztukach Gabrieli Zapolskiej i malarstwie Jacka Malczewskiego. Do tego dochodzą charakterystyczne dla tego okresu antykwariaty, kawiarenki zlokalizowane wokół krakowskich Plant, pracownie krawieckie i galerie sztuki oraz wymieniane w powieści nazwy ulic, placów, kościołów, klasztorów. Te liczne szczegóły z powodzeniem oddały ducha epoki i samego Krakowa przełomu XIX i XX wieku, ale też uzmysłowiły, jak bardzo zmieniło się to miasto na przestrzeni ostatnich 120 lat.

Popatrz - szepnęła. - Tyle w tym Krakowie kościołów, tak blisko tu do Boga, a życie… jak wszędzie… takie liche. Takie marne[1].

Sam styl autorki również przypadł mi do gustu. Autorka sprawnie posługuje się językiem, kreśli plastyczne opisy oraz wiarygodne dialogi. Już teraz wiem, że jeszcze nie raz sięgnę po jej książki. Optymizmem napawa myśl, że w przygotowaniu są dwie kolejne części serii o niepokornych. 

Lektura powieści Agnieszki Wojdowicz okazała się ciekawym doświadczeniem. Miejscami historia była nieco przewidywalna, a nawet naiwna, ale w ostatecznym rozrachunku, głównie ze względu na wiarygodnie przedstawione postaci kobiecie oraz sprawnie odmalowane tło powieści, uznaję ją za bardzo dobrą powieść, która z dużym prawdopodobieństwem spodoba się niejednej czytelniczce.  


Moja ocena
7/10


_____________________________________________________
Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję
Wydawnictwu Nasza Księgarnia

http://nk.com.pl/



Książkę przeczytałam w ramach wyzwań:
52 książki 2014
Polacy nie gęsi, czyli czytajmy polską literaturę II
Przeczytam tyle, ile mam wzrostu (2,8 cm)
Z literą w tle (A)


[1] Agnieszka Wojdowicz, "Niepokorne. Eliza", wyd. Nasza Księgarnia, 2014, s. 301.

23 komentarze:

  1. Choćby ze względu na miejsce i czas akcji, mam ochotę na tę książkę.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Myślę, że mogłaby Ci się spodobać :) Jest też wątek kryminalny, ale nie jestem przekonana, czy przypadłby do gustu takiej ekspertce jak Ty ;)

      Usuń
  2. Lubię takie ksiażki "z epoki" więc się skuszę :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Dawniej nie lubiłam czytać powieści historycznych, ale obecnie bardzo je lubię. Szkoda tylko, że w tej książce fabuła jest naiwna...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie ma się co zrażać, to moje zdanie :) Ty możesz odebrać tę książkę zupełnie inaczej :)

      Usuń
  4. Kraków przełomu XIX i XX wieku? Hmm jakoś to do mnie nie przemawia, także tym razem sobie daruję :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Szkoda, obserwując Twój gust czytelniczy sądzę, że mogłaby Ci się spodobać :)

      Usuń
  5. Kobiety zawsze miały i będą miały pod górkę...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A historia zawarta w tej książce potwierdza tylko Twoje słowa :)

      Usuń
  6. Taka historia niezbyt mnie zachęca do sięgnięcia po lekturę niestety

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Szkoda, może następnym razem uda mi się napisać o książce, która Cię zainteresuje :)

      Usuń
  7. Ta książka zbiera wiele pozytywnych opinii, więc kiedy zobaczyłam ją w księgarni, od razu miałam ochotę wziąć ją do ręki. Również ze względu na piękną okładkę. :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Okładka idealnie pasuje do treści kryjącej się we wnętrzu książki :)

      Usuń
  8. Odpowiedzi
    1. Cieszę się. Mam nadzieję, że Ci się spodoba :)

      Usuń
  9. Już kiedyś czytałam recenzje tej książki i bardzo mi się spodobała. Twoja tylko w moich odczuciach mnie utwierdziła :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Pozostaje Ci jedynie rozejrzeć się za tą pozycją :)

      Usuń
  10. Nie mogę napatrzyć się na tę okładkę! Cudna!
    Książka tez się zapowiada dobrze - wiem, bo już wielokrotnie o niej czytałam. Ty tylko potwierdziłaś moje przypuszczenia.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W tym przypadku uważam, że okładka została bardzo dobrze dopasowana do treści książki :)

      Usuń
  11. Jak mam czytać powieści obyczajowe, to tylko takie, jak te. Dziękuję za rekomendację!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Proszę bardzo. Mam nadzieję, że książka się spodoba ;)

      Usuń
  12. Właśnie czytam tę książkę i uważam, że jest cudowna! Już nie mogę się doczekać następnej części ;)

    http://pasion-libros.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za wszystkie pozostawione komentarze:)
Zapraszam do dyskusji:)