Pożeracz słów: Radiota, czyli skąd biorą się niedźwiedzie

sobota, 6 września 2014

Radiota, czyli skąd biorą się niedźwiedzie - Marek Niedźwiecki

Wydawnictwo: Wielka Litera
Data wydania: maj 2014
Liczba stron: 312
Format: 205 x 145 mm
Oprawa: miękka
ISBN: 978-83-64142-67-3

Nie jestem sławny. To raczej popularność wynikająca z tego, co robię. Może też wiąże się ona z muzyką, którą lubię i którą dzielę się na antenie. Niby jestem osobą publiczną i rozpoznawalną, ale uciekam od tego jak mogę. Nigdy nie przypuszczałem, że stanę się kimś znanym. Myślałem, że będę cichym, spokojnym, schowanym w studiu radiowym redaktorem. Właśnie taki naprawdę jestem[1]. Tymi słowami rozpoczyna swoją najnowsza książkę Marek Niedźwiecki - dziennikarz muzyczny i prezenter radiowy, od lat kojarzony z Listą Przebojów Programu Trzeciego. Urodzony w Szadku, niewielkiej miejscowości pod Zduńską Wolą stroni o medialnego szumu i rozgłosu, ceni sobie prywatność. Gdybym mógł cofnąć czas, to byłaby chyba jedna z niewielu rzeczy, którą bym zmienił - chciałbym zachować anonimowość[2].

W młodości grał na akordeonie i fascynował się muzyką bigbitową. Od niepamiętnych czasów tworzył i zapisywał własne listy przebojów, przez co niejednokrotnie uważany był za dziwaka. Po raz pierwszy miał okazję wykazać się w studenckim radiu Żak. Później przyszła pora na Radio Łódź. Etat w radiowej Trójce był dla niego prawdziwym spełnieniem marzeń. Zawsze wiedziałem, że będę pracował w radiu i nic poza radiem mi się nie przydarzyło. U mnie praca równa się życie, a życie równa się praca. Jestem radiotą[3]. Marek Niedźwiecki jest bez wątpienia człowiekiem z pasją. Co więcej, ową pasję przekształcił w sposób na życie, a to udaje się nielicznym. Muzyka zajmuje w jego życiu wyjątkowe miejsce. Płyty, ludzie z płyt, to są goście w moim domu. Jak mam chandrę, to włączam płytę, która mi poprawia nastrój. Muzyka jest dla mnie istotna, musi grać. W moim domu nigdy nie jest cicho[4]. A trzeba powiedzieć, że ma z czego wybierać. Jego kolekcja liczy ponad 10 tysięcy krążków!

Kiedy ma ochotę odpocząć udaje się do Australii. Przemierza ukochany kontynent, podziwia przyrodę, robi zdjęcia i dzieli się wrażeniami z podróży na swoim blogu. Okazuje się jednak, że nawet w tak odległym kraju nie jest osobą anonimową, a jego głos bywa rozpoznawany przez przedstawicieli Polonii.

Radiota jest książką osobistą. Marek Niedźwiecki snuje w niej swoje refleksje o życiu i współczesnym świecie, wspomina osoby i wydarzenia, które miały dla niego znaczenie. Czyni to jednak w sposób subtelny, bez zbędnego zagłębiania się w szczegóły i ujawniania spraw, które chce zachować tylko dla siebie i bliskich. Pisze tylko tyle, ile chce. Język jakim się posługuje nie jest wyszukany; jego książka to składowa prostych zdań i wyrażeń, ale można w niej wyczuć łatwość w posługiwaniu się słowem pisanym. Całości dopełniają zdjęcia z albumu rodzinnego oraz liczne fotografie z zagranicznych podróży, szczególnie do Australii.

Radiotę polecam czytelnikom pragnącym poznać bliżej osobę Marka Niedźwieckiego oraz pasjonatom muzyki, bo to ona, mimo pierwotnego założenia, gra pierwsze skrzypce w tej publikacji.

Moja ocena

7/10

____________________________________________________

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję

Wydawnictwu Wielka Litera