Wiza do Iranu - Artur Orzech

Wydawnictwo: Wielka Litera             
Data wydania: październik 2014            
Liczba stron: 224        
Format: 205 x 145 mm           
Oprawa: miękka     
ISBN: 978-83-64142-49-9

Iran. Państwo na Bliskim Wschodzie, leżące nad Morzem Kaspijskim, Zatoką Perską i Zatoką Omańską, które nam, Europejczykom, z reguły nie kojarzy się zbyt dobrze. Sztywne reguły islamskiej religii, kobiety okrywające swoje głowy chustami i niepewna polityka państwa: to tylko kilka z odpowiedzi na zadane sobie pytanie z czym kojarzy, a właściwie kojarzył mi się Iran. Jestem przekonana, że odpowiedzi większości z Was nie różniłyby się zbytnio od mojej. W swojej książce Artur Orzech, dziennikarz muzyczny i prezenter telewizyjny, z wykształcenia iranista, a przede wszystkim miłośnik kultury perskiej, próbuje pokazać polskiemu czytelnikowi nieco inne oblicze tego kraju. Jak pisze: jest jednak też inny Iran: mądry poezją, historią, życzliwymi ludźmi, niezwykłą gościnnością i zarazem trudną od wieków historią[1].

Aby ułatwić czytelnikowi zrozumienie, choć w niewielkim stopniu, panujących w Iranie obyczajów, autor sięga do początków kultury perskiej i przybliża najważniejsze wydarzenia z historii państwa, które wpłynęły na jego współczesne oblicze. Dalej wskazuje na jego różnorodność i egzotykę. Oprowadza po najbardziej znanych i wartych uwagi zabytkach, zachwyca się miejscami, o których trudno przeczytać w przewodnikach turystycznych, podkreślając przy tym gościnność i serdeczność Irańczyków. W jego słowach nie sposób nie zauważyć zachwytu nad Iranem i sympatii do jego mieszkańców. Sporą część książki zajmują rozważania nad rolą mężczyzny i kobiety w społeczeństwie.  

Artur Orzech kreśli też współczesne oblicze tego kraju. Wbrew temu, co sądziłam do tej pory, Iran posiada bardzo młode społeczeństwo, blisko 70 procent Irańczyków nie przekroczyło 35. roku życia![2]. Autor wspomina o zmianach, jakim nieustannie podlegają Iran i jego mieszkańcy, o stopniowym rozluźnianiu się surowych więzów tradycji i obyczajów. Nakreśla też problemy, z jakimi na co dzień borykają się Irańczycy. Iran to w dalszym ciągu kraj wielu kontrastów, skrajnej biedy i wystawnego życia elit politycznych i intelektualnych. Autor nie odcina się też od współczesnej polityki państwa, bo w przypadku Iranu odciąć się od niej nie można.

Samo wydanie uważam za bardzo udane, jeśli pominąć widniejące na okładce zdjęcie autora. Publikację uzupełniają liczne fotografie autorstwa Karoliny Orzech, żony autora oraz kilka przykładów perskiej poezji w tłumaczeniu samego Artura Orzecha. Informacje zawarte w książce zostały poparte dość obszerną bibliografią.

Książkę polecam osobom ciekawskim, interesującym się kulturą Bliskiego Wschodu, a przede wszystkim śledzącym zmiany, jakiem podlega współczesny świat. Iran, pomimo wielu nierozwiązanych do tej pory problemów, został przedstawiony przez autora jako kraj tętniący życiem, który można pokochać, co przed wieloma laty uczynił Artur Orzech.

_____________________________________________

Za możliwość przeczytania książki dziękuję

Wydawnictwu Wielka Litera

Książkę przeczytałam w ramach wyzwań:

52 książki 2014

Polacy nie gęsi, czyli czytajmy polską literaturę III

Przeczytam tyle, ile mam wzrostu (1,8 cm)

[1] Artur Orzech, "Wiza do Iranu", wyd. Wielka Litera, 2014, s. 20.
[2] Tamże, s. 191.