Tytuł oryginału: Nightwoods
Wydawnictwo: Black Publishing
Data wydania: marzec 2014
Liczba stron: 296
Format: 125 x 205 mm
Oprawa: miękka
ISBN: 9788375367386
Charles Frazier zyskał światowy rozgłos i uznanie za sprawą
adaptacji filmowej jego debiutanckiej powieści „Zimna Góra”. W powstałym na
postawie książki filmie „Wzgórze nadziei” główne role zagrali Nicole Kidman i
Jude Law. „Szepty lasu” to kolejna powieść pisarza, wydana w Polsce nakładem Oficyny
Wydawniczej Black Publishing w ramach Serii Kaszmirowej. W najnowszym utworze
autor przenosi czytelników w lata sześćdziesiąte XX wieku, do niewielkiej
miejscowości położonej u podnóża Appalachów, gdzie rytm życia wyznaczają
następujące po sobie pory roku i towarzyszące im zmiany.
Główną bohaterką powieści jest Luce- kobieta doświadczona przez
życie wieloma przykrymi wydarzeniami. W dzieciństwie nie zaznała matczynej i
ojcowskiej miłości, a jako młoda dziewczyna padła ofiarą gwałtu. Przeżycia te
każą jej wyprowadzić się z małego miasteczka, w którym dorastała, do
odizolowanej od społeczności chaty, będącej przed laty pensjonatem. Luce
postanawia prowadzić samodzielne życie, w zgodzie z prawami otaczającej ją
przyrody. Jej spokojna i uporządkowana egzystencja zmienia się wraz z
przybyciem do chaty pary bliźniąt, Dolores i Franka, sierot po jej zamordowanej
siostrze, Lily. Zachowanie rodzeństwa wyraźnie wskazuje na przeżycie
traumatycznych chwil - dzieci są nieufne i wycofane, nie pozwalają się dotykać
i nie posługują się ludzką mową, a jedynie nieartykułowanymi dźwiękami
zrozumiałymi tylko dla nich samych. Przerażenie Luce budzi również ich dziwna i
niezrozumiała fascynacja ogniem. Kobieta poczuwa się jednak do obowiązku
wychowania dzieci. Czy będzie im w stanie pomóc, nie mając prawidłowych wzorców
z własnego dzieciństwa i doświadczenia w pracy z zaburzonymi dziećmi? Wkrótce
okazuje się, że tropem dzieci podąża morderca ich matki, który za wszelką cenę
pragnie odzyskać pewną utraconą własność. Spokój Luce burzy również pojawienie
się w jej życiu pewnego zabiegającego o jej względy mężczyzny. Czy kobieta
odnajdzie się w tej sytuacji? Czy dokona właściwych wyborów?
Przedstawiona przez autora historia rozwija się powoli,
niespiesznie. Brak tutaj nieoczekiwanych zwrotów akcji, czy mrożących krew w
żyłach wydarzeń, które może sugerować chociażby opis na okładce książki. Należy
jednak podkreślić, że Charles Frazier uzyskał w swojej powieści wspaniały
klimat charakterystyczny dla powieści psychologicznych i thrillerów- mroczna, odcięta
od społeczności chata otoczona zewsząd lasem i niedostępnymi dla ludzi górami budzi
niepokojące skojarzenia. Zastosowanie przez autora licznych retrospekcji
pozwala zrozumieć niektóre zachowania bohaterów, choć w moim odczuciu autor nie
skupił się wystarczająco na analizie zachowań wykreowanych przez siebie
bohaterów. Jest to szczególnie widoczne w przypadku bliźniąt, Dolores i Franka,
których działania do ostatnich stron powieści pozostają owiane tajemnicą. Autor
sporo miejsca poświęcił opisom otaczającej chatę przyrody, podkreślając jej
surowość i niedostępność. W tej kwestii Charles Frazier nie zachował
przyzwoitego umiaru, przez co czytanie powieści momentami było nieco nużące.
„Szepty lasu” należą do grupy książek, które nie wznoszą
niczego specjalnego do życia czytelnika - powieść Fraziera nie wzrusza, nie
zaskakuje, ani nie oburza, dlatego też szybko robi miejsce dla innej, bardziej
porywającej historii. Książka może przypaść do gustu osobom ceniącym malownicze
opisy przyrody i leniwe, klimatyczne opowieści. Choć sama często sięgam po
takie pozycje, ta zwyczajnie mnie nie porwała.
Moja ocena
6/10
_____________________________________________________
Za możliwość przeczytania książkę serdecznie dziękuję
Oficynie Black Publishing
Książkę przeczytałam w ramach wyzwań:
52 książki 2014
Przeczytam tyle, ile mam wzrostu (2,5cm)
Mam tę książkę na półce i w planach. Oczywiście przeczytam, bo po dwóch znakomitych książkach z serii kaszmirowej tj. "Czasie motyli" i "Suchej sierpniowej trawie", które okropnie mi się podobały, chce się zmierzyć z następną. Chociaż Twoja recenzja nie nastraja mnie zbyt optymistycznie. Czytałam też inne recki tej książki, zazwyczaj blogerki były nią zawiedzione.
OdpowiedzUsuńUwielbiam "Zimną górę". Bardzo podobała mi się zarówno książka jak i film. "Szepty lasu" na pewno też przeczytam.
OdpowiedzUsuńJestem raczej ostrożna, jeśli chodzi o tę książkę, gdyż czytałam bardzo rozbieżne recenzje na jej temat. Jak widać - wzbudza ona bardzo skrajne uczucia. Ja na tę chwilę sobie odpuszczam, ale chyba obejrzę Wzgórze Nadziei - tak z ciekawości...
OdpowiedzUsuńO nie...Książkę zakupiłam i miałam nadzieję na wielkie emocje... No cóż. Skoro już ją mam, to przeczytam ale za jakiś czas
OdpowiedzUsuńBardzo zaintrygowała mnie ta książka gdy ją tylko ujrzałam w zapowiedziach. Od razu trafiła też na listę do kupienia. Twoja opinia trochę mnie zmerziła. Nie spodziewałam się że tak może być wewnątrz... być może zbyt pochopnie ją oceniłam, no ale tak to bywa jak się kieruje tylko zarysem z fabuły na okładce.
OdpowiedzUsuńJa jestem zachwycona okładką :D
OdpowiedzUsuńSzkoda , pomyślę nad nią jeszcze, mam mieszane odczucia.
OdpowiedzUsuńSzkoda że wypada przeciętnie. Gdy zobaczyłam ją w zapowiedziach, byłam oczarowana okładką i opisem fabuły, ale czytając kolejne recenzje na jej temat mój entuzjazm opada:)
OdpowiedzUsuńKsiążka czeka w swojej kolejce do przeczytania. Niebawem się za nią zabieram.
OdpowiedzUsuńJa mam na nią ochotę i chcę ją poznać, chcę poczuć ten klimat, mimo tego, że Tobie nie zapadła w pamięci :)
OdpowiedzUsuńBardzo lubię taki niespieszne książki, których akcja rozgrywa się na oczach czytelnika. Mam nadzieję, że uda mi się niedługo zdobyć tę powieść.
OdpowiedzUsuńChyba sobie jednak tę pozycję odpuszczę. Jeśli nie wnosi niczego specjalnego, to wolę czas na jej lekturę poświęcić innej książce... :P
OdpowiedzUsuń