Recenzja przedpremierowa: Zakon Mimów - Samantha Shannon

Tytuł oryginału:  The Mime Order  
Wydawnictwo: Sine Qua Non     
Data wydania: kwiecień 2015     
Liczba stron: 544     
Format: 140 x 205 mm    
Oprawa:  miękka    
ISBN: 978-83-7924-338-9

Pojawienie się na rynku wydawniczym Czasu Żniw, debiutanckiej powieści Samanthy Shannon, wprowadziło sporo zamieszania. Dwudziestodwuletnia wówczas Brytyjka swoją wizją świata nie tylko  wprawiła w zachwyt tysiące czytelników na całym świecie, ale także zyskała pochlebne opinie wśród krytyków. Stworzona przez Shannon wizja świata zamieszkiwanego przez należących do siedmiu kategorii jasnowidzów nie ma odzwierciedlenia w żadnej innej powstałej do tej pory książce. Autorka zapowiada siedmiotomowy cykl, którego drugą częścią jest Zakon Mimów.

Paige udało się wyrwać z przeklętego miejsca, jakim była dla niej kolonia karna Szeol I. Po powrocie do Londynu dziewczyna za wszelką cenę chce przekazać innym jasnowidzom wiedzę o miejscu zesłania i ostrzec ich przed zamieszkującymi je stworzeniami. W tym celu pragnie zwołać spotkanie Eterycznego Stowarzyszenia, ale czy ktokolwiek będzie chciał jej słuchać, skoro z Szeolu I jeszcze nikomu nie udało się wrócić? Sprawy nie ułatwia fakt, że jej mim-lord, Jaxon Hall, zdaje się nie być zainteresowany zabieganiem Paige o ujawnienie prawdy. Z dnia na dzień Paige Mahoney staje się najbardziej poszukiwaną osobą w całym Sajon Londyn, a po jej piętach depczą także rozwścieczeni Refaici.

Nie będę owijać w bawełnę. Początek Zakonu Mimów jest skomplikowany i mało wciągający. Autorka po raz kolejny na kilkunastu stronach zgromadziła szeroki wachlarz terminów, których wyjaśnienia co kilka minut należy szukać w zamieszczonym w książce słowniczku, a także wprowadziła całą masę nowych postaci. Jeśli macie za sobą Czas Żniw z pewnością wiecie, co mam na myśli. Warto jednak wytrwać i nie odkładać książki przedwcześnie. Dalszy rozwój akcji zrekompensuje Wam wszelkie niedogodności, a zakończenie z dużym prawdopodobieństwem wbije Was w fotel.

Wiedz, że słowa, mój wędrowcze, słowa są wszystkim. Słowa dodają skrzydeł nawet tym zdeptanym, załamanym i pozbawionym nadziei[1].

Mocną stroną powieści Samanthy Shannon są bohaterowie, spośród których na pierwszy plan wysuwa się oczywiście Paige. Dziewczyna nieustannie zaskakuje mnie swoją odwagą i determinacją w dążeniu do wyznaczonych celów, a także charakterystyczną jej przekorą. Cechy te sprawiają, że Paige powoli zyskuje miejsce w gronie moich ulubionych bohaterek literackich. Na uwagę zasługują też kreacje bezwzględnego w swoich działaniach Jaxona Halla oraz Naczelnika, który pozostaje najbardziej zagadkową postacią tej serii.

Ale my, kreatywni, musimy być bardzo ostrożni z buntowniczym pisaniem. Zmień słowo lub dwa i cała historia jest już o czymś innym. To bardzo ryzykowny interes[2].

W recenzji Czasu Żniw zwracałam uwagę na precyzję, z jaką autorka odmalowała świat przedstawiony swojej debiutanckiej powieści. I tym razem Samantha Shannon nie skąpi rozbudowanych opisów wyjaśniających zależności w stworzonym przez nią świecie. W Zakonie Mimów z charakterystyczną jej dokładnością kreśli zasady funkcjonowania syndykatu, którego częścią jest Paige, a także całej cytadeli Sajon Londyn. Jest to świat bezwzględny i brutalny, pełen spiskujących postaci, które tylko czekają, by wbić nóż w plecy, by zadać ostateczny cios. W powieści brytyjskiej autorki nie zabrakło jednak miejsca na takie pozytywne akcenty jak: serdeczna przyjaźń i oddanie, lojalność, a także powoli rodzące się uczucie.

Obcowanie z prozą Samanthy Shannon jest prawdziwą przyjemnością. Autorka ma niesamowity potencjał i wyobraźnię, które zwiastują jej międzynarodowy sukces. Zakon Mimów to inteligentnie skonstruowana powieść, której końcowe rozdziały trzymają w niezwykłym napięciu, a samo zakończenie wprawia w osłupienie, będąc zapowiedzią kolejnych emocjonujących wydarzeń, których świadkami będziemy w trakcie lektury kolejnych tomów. Jeśli jeszcze nie czytaliście Czasu Żniw, macie teraz świetną okazję, by nadrobić swoje zaległości i przeczytać od razu dwie części tej porywającej serii.

- Wyglądasz zbyt posępnie jak na sobotni wieczór. Moje wieloletnie doświadczenie podpowiada mi, że brakuje ci kawy.

- Nie wypiłam nawet jednej.

- O rety. Ewidentnie nie należysz do literaturoznawców[3].

  Premiera 22 kwietnia!

Czas Żniw 

__________________________________________________

Za możliwość przedpremierowej lektury książki dziękuję

Wydawnictwu Sine Qua Non

Książkę przeczytałam w ramach wyzwań: 52 książki 2015; Przeczytam tyle, ile mam wzrostu (4,0 cm);


[1] Samantha Shannon, "Zakon Mimów", wyd. Sine Qua Non, 2015, s.110.
[2] Tamże, s. 88.
[3] Tamże, s. 86.