Pożeracz snów - Bettina Belitz

Tytuł oryginału: Splitterherz 
Wydawnictwo: Znak emotikon           
Data wydania: czerwiec 2011   
Liczba stron: 507          
Format: 144 x 205 mm      
Oprawa: miękka       
ISBN: 978-83-240-1534-4

Sny w większym lub mniejszym stopniu towarzyszą każdemu i każdej z nas. Śnimy o pięknych, zjawiskowych miejscach, które chcemy odwiedzić i o osobach, które były lub są dla nas ważne w życiu. Nie zawsze są to jednak sny pozytywne. Czasem zdarzają się takie, które potrafią wybudzić nas w środku nocy i zasiać w nas ziarno niepewności o los nasz i naszych bliskich, sny o których pragniemy jak najszybciej zapomnieć. Zjawisko marzeń sennych jest motywem często wykorzystywanym m.in. przez pisarzy, poetów, malarzy i muzyków. W swojej debiutanckiej powieści Pożeracz snów sięgnęła do niego też niemiecka pisarka, Bettina Belitz.

Siedemnastoletnia Elisabeth Sturm rozpoczyna nowy etap w swoim życiu. Wraz z rodzicami przeprowadza się z tętniącej życiem Kolonii do niewielkiej miejscowości pośród westerwaldzkich lasów. Dziewczyna jest pełna obaw przed spotkaniem z rówieśnikami, ponieważ od dawna ma problem z nawiązywaniem nowych znajomości i odnajdywaniem się w odmiennej rzeczywistości. Jej obawy okazują się słuszne. Ellie spotyka się z wrogim przyjęciem wśród uczniów szkoły, którzy uważają ją za wyniosłą panienkę, gardzącą ludźmi z prowincji. W rzeczywistości dziewczyna jest wrażliwą i nieco zagubioną nastolatką, która nie potrafi sobie poradzić z otaczającymi ją zmianami.

Pewnego dnia Ellie poznaje Colina Blackburna, który wśród lokalnej społeczności uznawany jest za samotnika i dziwaka, choć tak naprawdę nikt nie wie skąd przybył i czym się zajmuje. Dziewczyna zaczyna podejrzewać, że chłopak skrywa jakąś tajemnicę i postanawia się do niego zbliżyć. Od dnia ich spotkania Ellie nawiedzają dziwne sny, mroczne i fascynujące zarazem, które nie pozwalają dziewczynie normalnie funkcjonować.

Jeśli w tym momencie czujecie, że czytaliście już podobnie rozpoczynającą się historię, to muszę Was zmartwić, bo w książce odnalazłam całe mnóstwo nawiązań do innych powieści.

Książka niemieckiej pisarki zapowiadała się niezwykle interesująco, tym bardziej, że do tej pory czytałam jedynie pozycje z tego gatunku, które zostały napisane przez amerykańskich autorów. Osadzenie akcji powieści w Niemczech wydawało mi się ciekawym zabiegiem i przyznaję, że w tej kwestii był to bardzo dobry pomysł. Sięgając po tę sporych rozmiarów powieść liczyłam na zaskakującą akcję i obecność dobrze nakreślonych, wielowymiarowych postaci. Niestety Bettina Belitz nie spełniła moich oczekiwań. Akcja w Pożeraczu snów rozwija się niespiesznie, wręcz w ślimaczym tempie, co przy sporej liczbie opisów i nielicznych dialogach pozostawia negatywne wrażenie. Napięcie wzrasta dopiero w drugiej części książki, ale utrzymuje się na stałym, mimo wszystko nie za wysokim poziomie. Bohaterowie okazali się bardzo schematyczni, a ich działania przewidywalne. Na szczęście całość, w jakimś stopniu, uratowały cięte, pełne sarkazmu wypowiedzi Ellie, która mimo pewnych naiwnych zachowań okazała się dość sympatyczną osobą. Odwołanie się do motywu marzeń sennych było dla mnie nowością w tego typu powieści, więc liczyłam na rozwinięcie tego wątku. Niestety i w tej kwestii autorka nie sprostała moim oczekiwaniom.

Po odłożeniu książki, a w zasadzie jeszcze podczas jej lektury, naszła mnie pewna refleksja - powoli zbliża się moment, w którym podziękuję za powieści młodzieżowe i wszelkiego rodzaju paranormal romance. Taka kolej rzeczy. Spotkałam się z wieloma pozytywnymi opiniami na temat tej książki i nawet uważam, że może przypaść do gustu młodszym czytelnikom, ale starszym już niekoniecznie. Decyzja należy do Was.  

Moja ocena

5/10

Książkę przeczytałam w ramach wyzwań:

52 książki 2014

Przeczytam tyle, ile mam wzrostu (3,4 cm)

Z literą w tle (B)

Z półki 2014