Człowiek nietoperz - Jo Nesbø

Tytuł oryginału: Flaggermusmannen  
Wydawnictwo: Dolnośląskie      
Data wydania: grudzień 2012      
Liczba stron: 344        
Oprawa:  miękka     
ISBN: 9788324594665




 

Jo Nesbø, norweski pisarz i muzyk poprockowy, jest w ostatnich latach jednym z najpoczytniejszych autorów powieści kryminalnych. Na swoim koncie ma kilkanaście książek, z których największą popularnością cieszą się te należące do cyklu z komisarzem Harrym Hole. Wspomniany cykl otwiera powieść Człowiek nietoperz, będąca jednocześnie debiutem pisarza, a której lektura była dla mnie sporym rozczarowaniem.

Norweski komisarz przybywa do Sydney, aby wspomóc miejscową policję w schwytaniu mordercy odpowiedzialnego za śmierć jego rodaczki, Inger Holter. Harry wraz z przydzielonym mu partnerem, Andrew Kensingtonem, próbuje rozwikłać zagadkę śmierci młodej dziewczyny, której ciało zostało wyłowione z jednej z miejscowych zatok. Obrażenia na ciele wskazują, że kobieta padła ofiarą gwałtu, a następnie została uduszona. Jaką taktykę w zaistniałej sytuacji przyjmie Harry Hole i czy uda mu się schwytać mordercę zanim ten zaatakuje ponownie?

Człowiek nietoperz rozpoczyna się dość spokojnie. W początkowych rozdziałach autor poświęca sporo miejsca przybliżeniu nastroju panującego w Sydney. Z kart powieści wyłania się obraz miasta zamieszkiwanego przez obcokrajowców z różnych części świata i liberalnego w podejściu do osób orientacji homoseksualnej. Jak każde miasto, Sydney posiada mroczne tajemnice i miejsca, do których nie należy wybierać się po zmroku. Norweski pisarz przybliża też cechy charakterystyczne kultury australijskiej. Z ust rozmówców Harry’ego padają słowa odnoszące się do aborygeńskich legend i podań, które mimo upływu lat wciąż przekazywane są w formie ustnej kolejnym pokoleniom Aborygenów. Moim zdaniem to waśnie te fragmenty, traktujące o kulturze i życiu codziennym w Australii były najmocniejszą stroną powieści, choć momentami czułam ich nadmiar.

Wraz z rozwojem akcji w prowadzonym przez policję śledztwie pojawiają się nowe tropy oraz zeznania, które mają przyspieszyć odnalezienie mordercy. Nesbø, w moim odczuciu, nie poradził sobie jednak z poprowadzeniem intrygi. W przedstawionej historii brak napięcia charakterystycznego dla gatunku, dlatego też kolejne strony przewracałam raczej z niewielkim zainteresowaniem. Przez zdecydowaną większość powieści zwyczajnie się nudziłam. Również bohaterowie nie sprostali moim oczekiwaniom. Komisarz Harry Hole, mimo licznych retrospekcji odnoszących się do jego przeszłości, okazał się postacią niespójną i w dodatku mało sympatyczną. Sposób jego działa wydawał się mało przemyślany, a momentami wręcz przypadkowy.  Postacią, która zyskała sympatię w moich oczach był partner Harry’ego, Andrew. Jako jeden z nielicznych policjantów wywodzących się z Aborygenów okazał się postacią tajemniczą i skomplikowaną, obdarzoną poczuciem humoru wnoszącym do powieści odrobinę przebojowości.

Człowiek nietoperz jest jedną z najsłabszych powieści kryminalnych, jakie miałam okazję czytać do tej pory. Zawiodły przede wszystkim intryga, bohaterowie oraz tempo akcji. Nie byłabym jednak sobą, gdybym nie dała kolejnej szansy powieściom Jo Nesbø. Jeśli wierzyć opiniom czytelników, napięcie wzrasta z każdą kolejną książką tej serii, o czym mam nadzieję przekonam się już niebawem.

Książkę przeczytałam w ramach wyzwań: 52 książki 2015; Przeczytam tyle, ile mam wzrostu (2,8 cm);